Je staat er niet altijd bij stil, maar patronen beheersen ons leven. Alles wat we doen is onderdeel van een patroon. Huh. Alles? Ja, alles!
Woensdagochtend werd ik wakker met idee om een boek over patronen te schrijven. Nou begint het idee van het schrijven van een boek ook een patroon te worden. Eerder dacht ik een survivalboek te schrijven voor mensen in een veranderende organisatie en later een thriller en nu dus een nieuw plan.
Maar zijn er dan nog geen boeken over patronen? Ja absoluut. Duizenden, denk ik. Maar op een of andere manier heb ik nog geen boek gevonden die voor mij het hele plaatje laat zien. Het is een boek dat focust op bepaalde patronen. Bijvoorbeeld gedragspatronen of gedachtepatronen. Of patronen binnen een bepaalde context, maar nog niet het hele plaatje van de kracht van patronen in ons leven.
In elk geval zie ik in mijn eigen leven kansen om patronen beter te zien te herkennen en in te zetten om mijn leven vooruit te helpen.
Nou zat ik diezelfde woensdag aan de lunchtafel met onder andere Rene Wolf en Colijn Buis. De vraag die natuurlijk meteen naar voren komt is of het boek over borduurpatronen zou worden en het antwoord is natuurlijk ja! Hoe leuk is het om te kijken hoe borduurpatronen ontstaan of er een overlap is tussen patronen die we maken en patronen die we doen en denken.
Het hele idee komt voort uit het idee van cultuurkubus dat ik ontwikkel met Tom van RealConcepts en waar Steven Snepvangers ook op inhaakte.
Om de kubus op te lossen kun je het beste verschillende algoritmes leren en die op het juiste moment inzetten. Om een organisatiecultuur aan te pakken kun je het beste kijken naar gedragspatronen en die op een constructieve manier inzetten. Daarover vast later meer.
Vaak voorkomen
Wat me nu opvalt is hoe vaak we het over patronen hebben. Toevallig las ik net in de biografie van Michelle Obama dat de geestdodende routine van het vakantiebaantje in een boekbinderij haar motiveerde om hard te gaan studeren.
Mark Rutte had het bij zijn verkiezingscampagne in 2006 al over patronen:
“Er zijn zo veel ingesleten patronen in Nederland. Bijvoorbeeld: we starten geen bedrijf want dat is toch alleen maar gedoe. Of: ik ga niet werken, want de kinderopvang is zo duur. En het gruwelijkste patroon: het is normaal dat anderhalf miljoen mensen jonger dan 65 jaar in een uitkering zitten.”
En daarmee laat hij meteen zien dat de patronen die je ziet afhankelijk zijn van de bril die je op hebt. Want Jan Marijnissen had destijds vast andere patronen gezien.
Maar nog even…
Hoe bedoel je nu dat alles onderdeel is van een patroon? Ik heb toch wel origineel gedrag of een originele gedachte.
Zeker. Sterker nog elk gedrag en elke gedachte is uniek omdat die op dat moment op die context plaatsvond. Maar als je dat wereldverbeterende idee kreeg toen je net voeten aan het inzepen was toen je onder de douche stond, was het onderdeel van een patroon aan gedachtes die je had tijdens het inzepen van je voeten. En de allereerste keer dat je vanaf 111 meter hoogte de diepte inspringt is dat een unieke ervaring, maar tegelijk onderdeel van een patroon waarin je steeds je eigen grenzen verlegt.
Echt alles is op een of andere manier onderdeel van een patroon.